Tyle tu opinii, ocen i omówień poszczególnych scen, a wszyscy pomijają według mnie najdziwniejszy dialog z całego filmu. Chodzi mi o scenę, w której Lamia pokazuje najstarszej pensjonariuszce Alberta i Maksa w czasie kąpieli, a ta podekscytowana ich widokiem wykrzykuje: "O Jezu, zupełnie jak mój Józuś!". W odpowiedzi Lamia próbuje dociec kim jest wspomniany Jezus, ale starsza pani zupełnie pomija tę kwestię i tłumaczy jedynie, że wymieniony w dalszej części zdania Józuś to jej narzeczony, niejako sugerując, że Lamia się przesłyszała, a do tematu Jezusa już nie wracają. Po co w takim razie było to wtrącenie o Jezusie? Pensjonariuszka odruchowo użyła imienia, które sama znała, ale które Lamii i pozostałym kobietom urodzonym już w "nowym świecie" nic nie mówiło. Lamia nie puściła tego mimo uszu, tylko wyraźnie podchwyciła temat, ale nie usłyszała żadnego wyjaśnienia - jej pytanie zostało zignorowane i na tym się skończyło. Czy pierwotnie ta scena miała być dłuższa i miało z niej wynikać coś więcej, ale na etapie montażu ją skrócono? W takiej postaci, w jakiej trafiła ostatecznie do filmu, wydaje się niekompletna i trochę bezsensowna.